متن آهنگ وداع تلخ از روهان

لعنتی خودم دیدم منکرش نشو آخه
دلم از جایی میسوزه که میگفت دلم پاکه
تقصیر تو نیستا همتون بد صفتیت
پیچوندی منو اره بخیالت رفتی بعدی
منو اندوه گذشته حالا باز روی دلم
به چه قیمتی کشتی خندمو تو روی لبم
کاش یکم رو منو احساسم آخه حس داشتی
خط زدی اسم منو کیرو جام برداشتی
یه نگا بنداز دورتو ببین کی موندش
کی پای تموم اشکات میزدو میخوندش
کی بهت بها میداد یه فرشته بودی براش
کی واست پروانه شد میچرخیدش دور چشات
کی تو اوج خندهاش اسم تورو صدا میکرد
کی تموم زندگیشو واسه تو فدا میکرد
کی بخاطرت میزد از تموم دلخوشیاش
کی تا اشکتو میدید بارون میشد کل شباش
من همه رندگیمو دادم با تو بالا بیام
ببخش ک بچه پایین بودم فابت بالا مقام
باز منو شهرو قدم زیر این بارونو نم
ببخش که نمیتونستم تورو آرومت کنم
کوله باری از غمت رو روی دوشم میکشم
با خودم خاطرهاتو یادگاری میبرم
دورمیشم ازین خیالی که تو حی توش گم میشی
میکشم رو شاهرگم من یه خط خاموشی
میزنم آروم قدم تو این خیابونای شهر
سیگار روی لبم دود عمیق تویه ریم
بخدا خسته شدم دیگ پاهام نمیکشه
هرکی حالمو دیده گفته ببین چی میکشه
یکم از خودم میگم دیگه تموم کار من
خسته از نوشتنم تو زیر زمین با نور کم
خسته از بغض گلوم دردایی ک شعر میشن
خسته از طرفدارایی گ میان و فش میدن
این خزانم را نبین من هم بهاری داشتم
با تمام بی کسی هایم تباری داشتم
دست شب تاراج زد بر پیکر خورشید من
ورنه با صبح امیدم قراری داشتم
بر دلم هر لحضه می رویید شوق عاشقی
در کنار سادگی ها روزگاری داشتم
دیر فهمیدم تفاوت را میان اشک ها
کز تمام نارفیقان چشم یاری داشتم
سینه میسوزد ز فریادی غریبوآشنا
من وداعی تلخ از یاد نگاری داشتم
میکشد هردم به سخره اشک هایم را فلک
خوب میدانم چه قلب بردباری داشتم
هرچه گشتم در این شهر نبود اهل دلی
در کنار بی مرامی ها مرامی داشتم
توچه میدانی ازین حالت غمگین شدنم
روزگاری رو لبانم خط خنده داشتم
شب چرا میشکند باز مرا ای خدا
عمر من رفته به باد میشوم از یار جدا
آسمان قسمت ما بود که بی بال شدیم
دل به فریاد سپردیم ولی لال شدیم
ما به این هنجره گفتیم که لب وا نکند
عاقبت پای سکوت دلمان چال شدیم
کس چه دانست ازین حالت غمگین شدنم
در غم انگیز ترین شعرمان غرق شدیم
میزنم آروم قدم تو این خیابونای شهر
سیگار روی لبم دود عمیق تویه ریم
بخدا خسته شدم دیگ پاهام نمیکشه
هرکی حالمو دیده گفته ببین چی میکشه
یکم از خودم میگم دیگه تموم کار من
خسته از نوشتنم تو زیر زمین با نور کم
خسته از بغض گلوم دردایی ک شعر میشن
خسته از طرفدارایی گ میان و فش میدن