متن آهنگ پناهنده از علی بحرینی و مصی بد

زدم و رفتم بیرون به عشق خوانندگی
درخواست اقامت دادم پناهندگی
با کلی مدرکو و سابقه ی بد
حتی به پروندم نکردن رسیدگی
ندیده همه چیمو زدنو رد کردن
گفتم مشکل دارم حرفامو رد کردن
بعد از این همه مدت انتظار کشیدن
حالا بهم دارن میگن اقامت نمیدن
دارن با این کاراشون همه رو بدبخت میکنن
یه مشت ادم بی گناه که همه مثل خودم
آخه کی میتونه دوریو تحمل کنه
بزنه بیرون و خوانودشو ترک کنه
با ترس و لرز زدیم و مرزو رد کردم
حالا که رسیدیم پرونده رو رد کردیم
این همه با جون خودمون بازی کردیم
داریم مجبورمون میکنین که برگردیم
حرفای تکراری توی دلم مونده
میخوام حرف بزنم دلمو سوزونده
از مشکل زیاد رفتم تو غربت
دیگه شانسی راهی واسم نمونده
میگن فکر نکن به قبلت زود پیر میشی
ولی باز میری تو فکر هی غرق میشی
فکر کسایی که بودن پیشت و رفتن
جز خاطرات چیز نیست واسه تو قطعا
سرنوشت بد روزایی رو رقم زد
هی بلند شدم باز منو زمین میزد
هی توی هر کاری زندگی گره ای زد
ما هم خوش بودیم به امید روزای بعد
گفتیم میگذره مشکلات حل میشه
ولی دیدیم هی داره بدتر میشه
توی غربت پر از درد و استرس
روز به روز عمرمون کم میشه
میبینی که مشکلات بهت غلبه کرده
تنها راه روبروت هم عقب گرده
ولی نمیخوای بازم تسلیم نمیشی
چون یکی مثل من همیشه پر درده
دیگه راه و چاره ای واسم نمونده
راهو اومدم بیخیال یکمی مونده
واسه معروفیتم دربه در شدم
خاطرات ایران دلمو سوزونده
من نمیگم همه دارن اینو میگن
حرف مردمو رو راست بزن
بس که ترس داشتم نمیدونستم
ولی حالا میگم خوبشم میگم
دیگه چیز ندارم که.از دست بدم
همه میدونن که خسته ست دلم
از بس که من ضربه خوردم
حق دارن که بشنون خیلی وقته که مردم
زندگیمم سریال کنم محوز نمیدن
پس ببین چه دردایی تا الان شنیدم
سکوت ظلم فرار از مملکت
این همه مشکل آخه بسه دیگه چقد
از درد زیاد سر و دلم قفل شد
خدا نکنه به کسی یه روز محتاج بشیم
دم به دم منت خب آخر که چی
از ایران زدیم و رفتیم توی غربت
ادمو فراری میدن اینه مملکت
از تموم زندگی دور باشی چون که
از ایران سهمی نداریم حتی یه نقطه