متن آهنگ طوفان لعنتی از محمد بیباک و پورنام

رفتی یهو از یاد
رفتو عذابت داد
تو بهترین روزات
وقتت به شب افتاد
تموم دنیات بود
اونجور که میخواستی
تموم حرفات بود
از حس خوش شانسی
اما طوفان لعنتی زدش به کاشونت
دنیاتو ویرون کرد خم شد یهو شونت
اما طوفان لعنتی زدش به کاشونت
دنیاتو ویرون کرد خم شد دیگه شونت

یه مرد بودش تو قصمون
نمیدادش توپ تکون
طوفانو میگذروند حتی باد زور چپون
چطور با اون تا میکردی که اونو از تو شکوند
سکوت نذاشت تو گفتگو
کم نذاشت تو دسترس بود حتی جای نقطه کور
پیچ میخواستی مهره بود
خام میخواستی پخته بود
حرف میخواستی گفته بود
تو خط میخواستی نقطه بود
هه
حیف زیاده
اون خاطرات هی نپرس تو کی میادش
صداتو دوست داشت که بحثارو کش میدادش
نه این عشق نیست اعتیاده
بهت شاخ و برگ میداد خودش اصل ریشه بود
سکوتش حرف داشت اونقدی که خسته میشه گوش
خزون فصل پیش روش که راها بسته میشه روش
چقدر حرف تو حرف اومد میگفت من نمیخوام ابرو خم کنم
روزا فقط کارو شب تو درد و غم
اون مرد من بودم
اون مرد من بودم ..

اما طوفان لعنتی زدش به کاشونت
دنیاتو ویرون کرد خم شد یهو شونت
اما طوفان لعنتی زدش به کاشونت
ببین چه ساده مرد خم شد دیگه شونت