متن آهنگ روزای روشن از بهزاد پکس

هوا دو نفرست و دوباره دست تو دست
سیگار تنهایی با یه مغر رد و بیکار
دلتنگ اون درس و بچگی هات
رو به رو سر تا سر یه دیوار
هنوز مونده برسی ولی ته داستانی
همه بازی ها میپیچه و ما ته پاس کاریم
تک بودی ولی تک تک زیاد شد
صبح تا شب با فندک سیگار دود
دست رو دست و غمام هر جا از پیشم و قفل و باز میشم و حتی ته ریشم و مسخره کردن پس گرفتن اسلحه سمتم لات های مجازی
مسخره ان اون شاخ های عباسی که صبح تا شب میخونه داف بره سمتش
چون بلد نیست پاس بده قبلش خواست بده دستش خالیه رفیقت
دست نزن به کاری که نمیشه زخمات و دیدی هنوز تازه بود
دور و برت یه مشت حروم زاده زود خالی شد پشتت
پشت نخواستی مالی شد مشتت محکم تر شده میره جلو پس عمرن صبر کنه

باز هوای تو باز صدای پاییز میپیچه تو گوشم میشینه رو دوشم اون سختی راهی که هی میگه تو گوشم تو نمیتونی پس کجاست روزای روشن

میری جلو تنهایی میگی برو فردایی ندارم با تو
پس تو فکری که نزارن جات و خالی بمونه
رفیقات همه عالی یدونه خنجر از پشت ولی تو روت خوبن باهات
په میچرخه دورغ تو رفتارات هر کی و دیدی خوبن خدا رو شکر
اخبار و ریش خند و با بست و پای گرگ درگیر شدی
فردا رو میخوای و تهدید کنی ولی خالیه جیبت
با این اوضاع په حال میده چی بهت
یه نخ سیگار کنت یه درد و حال چرت
یه نسل و فاصله یه مرد که عاشقه
ببین چه قدر حالا خنده داره رابطتت
یارو تو فکر و عشق و حال مایه است
هنوز نیومده وابستش میشی
اس م اسی میگه شبای حاملست
اره همینه که میشنوی اونی که بیصدا غرورت و میشکنه میره
چون فکر خودشه فکر توئه که میگه از دوست داشتنه
شدی آدمی که از فرداش همه خبر دارن
همه رو حست نظر دادن منم ادمای اول دارم
ولی حاشیه هام خبر سازن بهزاد پکس بهزاد پکس

باز هوای تو باز صدای پاییز میپیچه تو گوشم میشینه رو دوشم اون سختی راهی که هی میگه تو گوشم تو نمیتونی پس کجاست روزای روشن