متن آهنگ ۱۱۵ از سپهر خلسه

میوفتم هنوز یاد شبایی که رفتی
نمیخواستم هیچوقت تنهایی بخندیم
دور از خودمون دور از همه
بدجوری سردمه کو بغلت
یادمه لحظه خیانتت رو
گفتم ولش کن نداره لیاقتت رو
دیگه مهم نیست برام میان کیا بعد تو
موند ازم یه قلب سفید اونم بیا برای تو
[کورس]
شاید ندونستم قدر تو رو
زدم شکوندم صد دفعه قلب تو رو
در میاوردم هر دفعه اشک تو رو
بزار کنارت باشم نگو بسه برو
میخوام برگردم بهم نگو راهم دوره
بزار یه بار هم من بشم آدم خوبه
تا که به این و اون دروغ بگم حالم خوبه
وقتی همه حال خرابی هات با من بوده
[ورس دو]
صد و پونزده لازم حالم اورژانسیه
رابطم از دور خوبه توش شانسیه
وقتی شمارم روو گوشی های دوستات میره
توی این روز ها که خوب رفاقت ها بوی * میده
نمیدونم ، چرا قفلم هنوز
دو تا آدمی که کرده انقدر فرصت حروم
دختر تموم کن این همه جنگ رو
بیا این ور خط و برگرد لطفا پهلوم
الآن کیلومتر ها دیگه ازم فاصله داری
بگو دو تا قلب سیاه فقط حاصلِ ما نی
اگه جایی ببینمت بوده واسه یه کاری
حالم خرابه من منتظر کاسب ماری
حرف اول همیشه حرف آخره
شاید خود تو هم نشه هنوز باورت
عشقمون شد زود خاکستر
سوخت دادش هر کی که دنبالش رفت
[کورس]
شاید ندونستم قدر تو رو
زدم شکوندم صد دفعه قلب تو رو
در میاوردم هر دفعه اشک تو رو
بزار کنارت باشم نگو بسه برو
میخوام برگردم بهم نگو راهم دوره
بزار یه بار هم من بشم آدم خوبه
تا که به این و اون دروغ بگم حالم خوبه
وقتی همه حال خرابی هات با من بوده
[ورس سه]
تا در رو باز کردی دیدی من سر کوچه ام و
انقدر حالم بده * صد و پونزده رو
اما خسته شدم از این همه سر کوبوندن و
از این هی گفتن پیش من بمون نرو
یادم میاد تو کردی قلبم رو سیاه
صدای این آژیر کوفتی مغزم رو *
دکتر بکَن این سرم رو بزار باز ببینمش
میخوام جای سوزن اون دست هام رو گاز بگیرتش
از این به بعد میشه جدا راهمون
چون که چشمی نمونده شده دو تا کاسه خون
ولی هنوز هر چی بده باشه واسه من
هی ، بمونه خوبا واسه اون
بدرد نخور تر از اون سد بی آب
خودم بودم که به خودم دنده میداد
نیستی ببینی مهم شدن حرف کیا
بیا بزن زیر گوشم بشم بلکه بیدار
[هوک]
تویی که هی فندک زدی زیر عکسم
با این اوضاع برای چی نباید دیگه رگ زد
دارم میبینمت توو راهرو پشت تختم
اومدی ولی وقتی که داره میره نبضم