درباره اردشیر کامکار
اردشیر کامکار از دوران خردسالی نزد پدرش “حسن کامکار” به فراگیری تئوری موسیقی و ساز ویولن پرداخت ودر همان اوان کودکی به عنوان نوازنده ویولن و کمانچه ،به عضویت ارکستر فرهنگ و هنر سنندج درآمد. او در سال 1359 در تهران همکاری اش را با گروه های شیدا و عارف آغاز نمود و همزمان نکات و ظرایف ردیف های سازی و آوازی موسیقی سنتی ایران را نزد اساتیدی چون:محمد رضا لطفی ،پشنگ کامکار،داوود گنجه ای،محمد رضا شجریان و اصغر بهاری فرا گرفت. اردشیر کامکار همواره بر این اعتقاد بوده است که ساز کمانچه قابلیت های بسیاری در اجرای قطعات تکنیکی و پیچیده دارد و در همین راستا میتوان به انتشار آلبوم “به یاد صبا” در سال 1365 که شامل گزیده ای از آثار” ابوالحسن صبا” با اجرای کمانچه است اشاره نمود. همچنین است، تالیف آثاری مانند “بی غبار عادت” و یا قطعات “بر تارک سپیده”و کنسرتینو کمانچه. وی به منظور ارتقا سطح فنی نوازندگی ساز کمانچه، با مد نظر قرار دادن متد نوازندگی در مراکز آکادمیک موسیقی کشورهای آذربایجان و ارمنستان از یک سو و نیز شیوه های نوازندگی کمانچه در موسیقی مقامی ایران به ویژه خطه لرستان از سوی دیگر تلاش داشته است تا به این مهم دست یابد. شایسته است تا به نقش بی بدیل هو شنگ کامکار و ارسلان کامکار در دستیابی به این اهداف اشاره نمود. اردشیر کامکار علاوه بر عضویت در گروه کامکارها ،از دیر باز در پی عملی ساختن پروژه هایی نظیر ایجاد ارکستر بزرگ کمانچه (آنسامبل) و نیز گروه آنسامبل موسیقی ملی بوده است. در این زمینه میتوان ضبط و اجرای آثاری مانند ناشکیبا با صدای همایون شجریان و اجراهایی در تهران و شهرستانها در سال 93 با گروه اردشیر کامکار و خوانندگی وحید تاج و حشمت اله رجب زاده را ذکر نمود.
آثار اردشیر کامکار
به یاد استاد صبا
کاروان دشتی
یاد گذشته
زرد ملیجه
تمرین دشتی
چهارمضراب دشتی
در قفس
کوهستانی
دوضربی ترک
مهربانی
چهارمضراب بیات ترک
رقص چوبی
چهارمضراب بیات ترک
مقدمه و زنگ شتر
سامانی
بهارمست
راز نگاه
قطعه ۱
قطعه ۲
قطعه ۳
قطعه ۴
قطعه ۵
قطعه ۶
قطعه ۷
زهی عشق
ضربی افشاری
ضربی شوشتری
بی غبار عادت
طلوع
مازندران
قماری
آواز شور
تندباد
آواز اوج
هی مرو
خالا
رقص آتش