متن آهنگ دلخوشی از دانیال محبی پور

تو رفتی از پیشم آسون تموم دلخوشیم بودی
کجا فکرش رو میکردم دلم تنگ شه به این زودی
به پات افتادم اما یهو دیدم دلت سنگ شد
دلم از اون زمانی که درو بستی واست تنگ شد
هوا تاریک شد واست دلت …
با هر صدا که میومد میگفتن باز یکی در زد
توهم بود اما باز تموم دلخوشیم این بود
لباسات توی این خونست اینم واسه یه تسکین بود
تموم شبو بیرون از همین در گریه میکردم
تو گفتی میری از پیشم نگفتی بر نمیگردم
الان چن سال از اون روزا گذشته هنوز بازه
لباسات خونه دیوارا منو یاد تو میندازه
هوا تاریک شد واست دلت …
با هر صدا که میومد میگفتن باز یکی در زد
توهم بود اما باز تموم دلخوشیم این بود
لباسات توی این خونست اینم واسه یه تسکین بود