متن آهنگ بن بست از مجتبی کبیری

یه جورایی از این بن بست تو این تکرار بیزار
عذابم میده این احساسی که میگه دوست دارم
یه عمره که شدم درگیر این تقدیر و این رویا
دوست دارم هم یه حرفه که عذابم میده این روزا

چقدر با گریه بت گفتم نذار صبرم بشه لبریز
منو یاد تو میندازه هوای سرد این پاییز
هوای سرد این خونه هنوز مدیون حرفاته
تو با این قلب بیمارت نمی دونم کجا جاته؟

با اینکه قلب و احساست فقط بوی جنون میده
نمی دونم چرا قلبم فقط خواب تورو دیده؟
با اینکه خیلی دلتنگی نمی تونم ازت رد شم
فقط کاشکی می تونستم یه کم مثل خودت بد شم

چقدر با گریه بت گفتم نذار صبرم بشه لبریز
منو یاد تو میندازه هوای سرد این پاییز
هوای سرد این خونه هنوز مدیون حرفاته
تو با این قلب بیمارت نمی دونم کجا جاته؟

چقدر با گریه بت گفتم نذار صبرم بشه لبریز
منو یاد تو میندازه هوای سرد این پاییز
هوای سرد این خونه هنوز مدیون حرفاته
تو با این قلب بیمارت نمی دونم کجا جاته؟