متن آهنگ مستطیل سیاه از بهزاد پکس

لالا لالا بخواب آروم بساط امشبم گریست
بخواب از درد تنهاییت که این دنیا نود دقیقست
لالا لالا بخواب آروم که این دنیا پره درده
تموم شد اما باز انگار یکی ناداوری کرده
یکی ناداوری کرده
یکی رفتو یکی اومد یکی با مرگ هم آغوش شد
اونا یازده نفر بودن یکی از جمعشون دور شد
یکی خواست آسمونی شه ولی یادش هنوز زندست
تو رفتی مستطیل سبز به عشقه تو سیاه پوشه
چشمام پره اشکه چشمام
لبهام پره حرفه انگار
خواب بودیم همه اون لحظه ای که قلبت وایستاد
اون دستایی که سرده پاشو حرف بزن دیگه
اه شدی مثه بقیه حسه بدیه
اشکو سردرده تاریک شده صبحه پنج شنبه
تو تعویض شدی ولی کسی جات نبود
یکی میگه بگو بسه برگرده
مستطیل سبز دیگه مشکی پوشیده
نیست انگار عشقی توش دیگه
خداحافظ رفیق قید دنیارو زدی ۲۴ ابدی
مرد قرمز پوش از یاد نمیری
نیستیو همه تیمایه عربی بد میگن پشتت
من میشم مشتت آروم بخواب مرد
خدایی که تو رو آروم صدات کرد
بستی چشماتو رفتی پس جاتو نمیگیره کسی خوب
یکی میگفت از غمه بی کسی مرد
من فریاد زدم پس با قلمه سرخ
واسه اون تیمی که ده نفره شد
♫♫♫♫♫♫
یکی خواست آسمونی شه
ولی یادش هنوز زندست
تو رفتی مستطیل سبز
به عشقه تو سیاه پوشه
خیلیا دیگه پیشمون نیستن ولی باید یاد بگیریم
قدر اون کسایی که هستنو بدونیم
سلامت باشه کمال کامیابی نیا , بابک حاتمی , محسن بنگر
علیرضا نور محمد , مهدی کاظمی , همشون
باید قدر همدیگرو بدونیم تا موقعی که زنده ایم , میدونی که